czwartek, 25 listopada 2010

Festiwal Filmów Jeszcze Krótszych - nabór filmów


Krakowska Szkoła Filmowa im. Wojciecha Jerzego Hasa jest organizatorem Festiwalu Filmów Jeszcze Krótszych (SnapFilm Festiwal), którego finał 2 edycji odbędzie się 26 marca 2011 roku. SnapFilm Festiwal jest konkursem adresowanym do filmowców na całym świecie – głównie do ludzi młodych. Rozstrzygany jest w kategoriach: film fabularny, dokumentalny oraz eksperymentalny i animowany, których długość nie przekracza 1 minuty. Filmy przyjmowane są do 10 marca 2011 roku.

Więcej informacji na temat Festiwalu, w tym regulamin konkursu i kartę zgłoszeniową można znaleźć na stronie internetowej: ksfilm.pl

poniedziałek, 22 listopada 2010

ASIFA 50 na 50


Wyniki plebiscytu na 50 najlepszych animacji zrealizowanych w okresie półwiecza istnienia Międzynarodowego Stowarzyszenia Filmu Animowanego (Association Internationale du Film d’Animation – ASIFA)

Plebiscyt był zorganizowany przez ASIFA Poland i festiwal Etiuda&Anima w Krakowie.

1. WYMIARY DIALOGU / MOŽNOSTI DIALOGU / DIMENSIONS (POSSIBILITIES) IN DIALOGUE, Jan Švankmajer, CZECHOSLOVAKIA, 1982, 962 points.

2. BAJKA BAJEK / SKAZKA SKAZOK / THE TALE OF TALES/СКАЗКА СКАЗОК / LE CONTE DES CONTES, Yuri Norstein, USRR, 1979, 902 points.

3. RĘKA / RUKA / THE HAND, Jiří Trnka, CZECHOSLOVAKIA, 1965, 802 points.

4. TANGO, Zbigniew Rybczyński, POLAND, 1980, 793 points.

5. ULICA KROKODYLI / THE STREET OF CROCODILES, Stephen, Timothy Quay, UK, 1986, 765 points.

6. HARPYA, Raoul Servais, BELGIUM, 1978, 704 points.

7. CZŁOWIEK, KTÓRY SADZIŁ DRZWA / HOME QUI PLANTAIT LES ARBRES, L' / THE MAN WHO PLANTED TREES, Frédéric Back, CANADA, 1987, 592 points.

8. STROJENIE INSTRUMENTÓW /TUNING THE INSTRUMENTS, Jerzy Kucia, POLAND, 2000, 566 points.

9. ULICA / LA RUE / THE STREET, Caroline Leaf, CANADA, 1976, 563 points.

10. RYAN, Chris Landreth, CANADA, 2004, 556 points.

11. ŚNIADANIE NA TRAWIE / EINE MURUL / ZAVTRAK NA TRAVE / BREAKFAST ON THE GRASS / DÉJEUNER SUR L’HERBE, Priit Pärn, ESTONIA (USRR), 1987, 547 points.

12. PAS DE DEUX, Norman McLaren, CANADA, 1968, 538 points.

13. OJCIEC I CÓRKA / FATHER AND DAUGHTER, Michael Dudok de Wit, UK / NETHERLANDS / BELGIUM, 2000, 536 points.

14. SATIEMANIA, Zdenko Gašparović, YUGOSLAVIA, 1978, 521 points.

15. ex aequo:
REPETE, Michaela Pavlátová, CZECH REPUBLIC, 1995, 484 points. ZWIERZO-ZWIERZENIA / CREATURE COMFORTS, Nick Park, UK, 1989, 484 points.

16. BALANCE, Christopher, Wolfgang Lauenstein, GERMANY (RFN), 1989, 422 points.

17. GDY DZIEŃ SIĘ BUDZI / WHEN THE DAY BREAKS, Wendy Tilby, Amanda Forbis, CANADA, 2000, 417 points.

18. JEŻYK WE MGLE / HEDGEHOG IN THE FOG (MIST) /JOZIK V TUMANE, Yuri Norstein, USSR, 1975, 408 points.

19. GÓRA GŁOWA / ATAMA YAMA / MT.HEAD, Koji Yamamura, JAPAN, 2002, 398 points.

20. GŁÓD / LA FAIM / HUNGER, Peter Fòldes, CANADA, 1974, 373 points.

21. WIELKA IRYTACJA / THE BIG SNIT, Richard Condie, CANADA, 1985, 371 points.

22. JEGO ŻONA KURA / HEN HIS WIFE / ЕГО ЖЕНА КУРИЦА / YEGO ZHENA KURITZA, Igor Kovalyov, USSR, 1989, 370 points.

23. LABIRYNT / LABIRYNTH, Jan Lenica, POLAND, 1962, 361 points.

24. SUROGAT / SUBSTITUTE / ERSATZ, Dušan Vukotić, YUGOSLAVIA, 1961, 359 points.

25. NOS / LE NEZ / THE NOSE, Alexander Allexeieff, Claire Parker, FRANCE, 1963, 349 points.

26. FELIX NA WYGNANIU / FELIX IN EXILE, William Kentridge, SOUTH AFRICA, 1994, 312 points.

27. KROWA / KOROVA / КОРОВА / THE COW, Aleksander Petrov, USRR, 1989, 303 points.

28. WIOSŁUJĄC PRZEZ ATLANTYK / TRAVERSEE DE L'ATLANTIQUE A LA RAME, LA / ROWING ACROSS THE ATLANTIQUE, Jean-Francois Laguionie, FRANCE, 1978, 298 points.

29. DWIE SIOSTRY / ENTRE DEUX SOEURS / TWO SISTERS, Caroline Leaf CANADA, 1990, 292 points.

30. REFLEKSY / REFLECTION, Jerzy Kucia, POLAND, 1979, 287 points.

31. ASPARAGUS, Suzan Pitt, USA, 1979, 278 points.

32. LUXOR JR., John Lasseter, USA, 1989, 277 points.

33. DZIEWCZĘCY WOLNY WIECZÓR / GIRLS NIGHT OUT, Joanna Quinn, UK, 1987, 272 points.

34. FARMA NA WZGÓRZU / THE HILL FARM, Mark Baker, UK, 1989, 270 points.

35. DROGA W OTCHŁAŃ / COURSE A L'ABIME, LA / ROAD TO THE ABYSS, Georges Schwizgebel, SWITZERLAND, 1992, 246 points.

36. HOTEL E, Priit Pärn, ESTONIA, 1992, 241 points.

37. WŚCIEKŁE GACIE / THE WRONG TROUSERS, Nick Park, UK, 1993, 240 points.

38. SYZYF / SISYPHUS, Marcell Jankovics, HUNGARY, 1974, 239 points.

39. MLEKO / MILCH / MILK, Igor Kovalyov, USA / RUSSIA, 2005, 234 points.

40. SCENARIUSZ / SCREENPLAY, Barry Purves, UK, 1992, 233 points.

41. PEJZAŻ UMYSŁU / LE PEYSAGISTE / MINDSCAPE, Jacques Drouin, CANADA, 1976, 231 points.

42. UCZUCIA Z GÓR I WODY / SHAN SHUI QUING / FEELINGS FROM MOUNTAIN AND WATER, Te Wei, Ma Kexuan, Yan Sanchun, CHINA, 1988, 228 points.

43. SŁOWA, SŁOWA, SŁOWA / RECI, RECI, RECI… / WORDS, WORDS, WORDS, Michaela Pavlátová, CZECHOSLOVAKIA, 1991, 227 points.

44. LATAJĄCY CZŁOWIEK / THE FLYING MAN, George Dunning, UK, 1962, 223 points.

45. FRANK FILM, Caroline, Frank Mouris, USA, 1973, 214 points.

46. SROKA ZŁODZIEJKA / LA GAZZA LADRA SINFONIA / THE THIEVING MAGPIE, Giulio Gianini, Emanuele Luzzati, ITALY, 1964, 210 points.

47. DOJOJI / DOJOJI TEMPLE, Kihachiro Kawamoto, JAPAN, 1976, 208 points.

48. APEL / THE ROLL CALL / L’APPEL, Ryszard Czekała, POLAND, 1970, 206 points.

49. THE PUBLIC VOICE / DEN OFFENTLIGE RØST / LA VOIX PUBLIQUE, Lejf Marcussen, DENMARK, 1988, 204 points.

50. FRANZ KAFKA, Piotr Dumała, POLAND, 1991, 199 points.



Seminarium „Animacja artystyczna w 50-leciu ASIFA”

ASIFA – 50 z 50, czyli kilka uwag pomysłodawcy plebiscytu na temat jego przebiegu i wyników

Bogusław Zmudziński

Dziękując na wstępie wszystkim, którzy przyjęli zaproszenie do udziału w naszym plebiscycie, chcę powiedzieć, że mam świadomość znacznej odpowiedzialności nie tyle za ostateczne wyniki głosowania, co za dobór i reprezentatywność grona ekspertów, a także rozwiązań regulaminowych, które niewątpliwie miały wpływ na ostateczny wynik plebiscytu.
Decyzja, aby w plebiscycie brali udział znawcy animacji – historycy, krytycy, organizatorzy życia filmowego i specjaliści programowi, ułatwiła oczywiście jego techniczne przeprowadzenie, dała jednak przede wszystkim podstawowe gwarancje kompetentnego charakteru jego wyników. Chcąc mieć pewność co do reprezentatywności eksperckiego grona odwołaliśmy się do autorytetu Prezydenta Honorowego obchodów 50-lecia ASIFA Pana Raoula Servais i jego sugestie niewątpliwie pomogły w uniknięciu możliwych do popełnienia pomyłek, o czym m.in. świadczy fakt, że znakomita większość znawców, do których się zwróciliśmy odpowiedziała pozytywnie na nasze zaproszenie, a dalsza współpraca z nimi, ich rzetelność oraz kompetencja potwierdziła słuszność wyboru 25-osobowego grona. Oczywiście, zawsze gdy podejmuje się próbę odwołania do mądrości zbiorowej powstaje problem reprezentatywności uczestników grupy, która tą zbiorowość stanowi, inaczej mówiąc powstaje pytanie, czy wynik głosowania byłby odmienny, gdyby skład ekspertów odbiegał od przyjętego. Rzecz jasna nie ma odpowiedzi na to pytanie, a jedyna odpowiedź jakiej można oczekiwać i o którą wszystkich gorąco proszę, polega na ocenie i analizie ostatecznego rankingu, który powstał w wyniku plebiscytu.
Drugą sprawą jest kwestia regulaminu, w którym dla pewności zastosowałem kilka systemów zabezpieczeń. Po pierwsze, na wstępnym etapie każdy z ekspertów mógł wytypować aż 100 filmów, które jego zdaniem powinny być brane pod uwagę w plebiscycie. Fakt, że ogólna liczba zgłoszonych w tym trybie animacji to 852 tytuły daje dużą gwarancję, że nie pominięto żadnego ważnego dzieła z ostatniego pięćdziesięciolecia. Równocześnie stosunkowo niski próg trzech głosów, które trzeba było zdobyć, aby uzyskać nominację do drugiej tury głosowania gwarantował równocześnie, że w ostatecznej rywalizacji również nie przepadnie żaden z ważnych tytułów, które w tym okresie zaistniały w sztuce filmowej. Potwierdził to szeroki front 237 tytułów, które ten próg przekroczyły i kandydowały do obecności w ostatecznej 50-tce. System głosowania w drugiej turze mający na celu „rozciągnięcie” punktacji (1-sze miejsce – 50 punktów, 50-te – 1 punkt) dawał bardzo dużą gwarancję uniknięcia sytuacji zdobycia przez kilka filmów tej samej ilości punktów. Jak to jednak często bywa, życie płata teoretycznym rozwiązaniom figle, stąd mimo to zdarzyło nam się jedno ex aequo i w rezultacie na liście mamy ostatecznie nie 50 tylko 51tytułów, ale zgodnie z ideą plebiscytu na 50 miejscach. System dwukrotnego głosowania dał natomiast – o czym jestem głęboko przekonany – dużą pewność wyeliminowania ryzyka przypadkowego charakteru ostatecznego wyniku plebiscytu i dlatego proszę pozwolić, że będę bronić przyjętych przez nas rozwiązań regulaminowych, a także ostatecznego wyniku głosowania.
Skromną refleksję na temat finalnego wyniku plebiscytu chciałbym rozpocząć od wyrażenia podziwu dla ponownie osiągniętego wyniku przez Bajkę bajek Jurija Norsteina. Ten wybitny film, który wygrał plebiscyt zorganizowany z okazji Olimpiady Animacji w 1984 r., zajął tym razem drugie miejsce i potwierdził tym samym swoją historyczną pozycję, a fakt, że do pierwszej 50-tki Norsteinowi udało się wprowadzić na 18-tym miejscu jeszcze Jeżyka we mgle, potwierdza również wyjątkową pozycję samego twórcy w dziejach artystycznej animacji i niekwestionowany prestiż jego całego dzieła, ocenianego bardzo wysoko także ze współczesnej perspektywy. Zwycięstwo przypadło jak wiadomo innemu wyjątkowemu twórcy, reprezentującemu zupełnie odmienny animowany świat, surrealiście Janowi Švankmajerowi, za film Wymiary dialogu, który wygrał ledwie 5%-ową przewagą, nie będę też ukrywał, że przez cały czas rywalizacji obydwa filmy, żeby użyć porównania z wyścigów końskich „szły łeb w łeb”, warto np. podkreślić, że film Norsteina został wymieniony na pierwszym miejscu przez czterech ekspertów, zaś Švankmajera przez pięciu. Zwycięstwo Wymiarów dialogu – filmu, który powstał w 1982 r., a więc może miał za mało czasu, aby zaistnieć do tego stopnia w świadomości środowiska, aby znaleźć się w pięćdziesiątce Olimpiady Animacji w 1984 r., nie może być jednak uznane za przypadkowe, gdyż jest to film zawsze wymieniany na pierwszym miejscu w całym dorobku czeskiego twórcy, a poza tym najlepszym prognostykiem jego dzisiejszego sukcesu było uznanie go przed laty na festiwalu w Annecy za najlepszy w film w całej historii tej prestiżowej imprezy.
Na jakie ogólne cechy ostatecznego wyniku plebiscytu warto zwrócić uwagę? Rzuca się niestety w oczy, że ostatnie piętnaście lat to w dziejach artystycznej animacji okres relatywnie słabszy niż poprzednie dziesięciolecia. Świadczy o tym przede wszystkim wynik ilościowy: w całej 50-tce mamy zaledwie 6 filmów zrealizowanych od 1995 r., a w pierwszej 10-tce są tylko dwa filmy z ostatniego piętnastolecia, na miejscu ósmym arcydzieło Jerzego Kuci – Strojenie instrumentów z 2000 r. i na miejscu dziesiątym nagrodzony Oscarem Ryan Chrisa Landretha z 2004 r. Rezultat ten potwierdza odczucia z okresu organizacji konkursów animacji na naszym festiwalu, w ramach których dopuszczaliśmy filmy zrealizowane w ciągu całej mijającej właśnie dekady. Oczywiście w niczym nie umniejsza to rangi wszystkich sześciu filmów, które „przedarły się” do pierwszej 50-tki, a może nawet jeszcze bardziej uświadamia ich wyjątkową artystyczną wartość, w kontekście ostrej rywalizacji z arcydziełami poprzednich dziesięcioleci.
Na liści finalnej naszego plebiscytu zwraca uwagę szczególna obfitość – dziewięciu filmów zrealizowanych w Kanadzie, potwierdza to, że od dziesięcioleci kinematografia ta, w tym zwłaszcza National Film Board of Canada dzierży palmę pierwszeństwa jako producent artystycznej animacji. Zwraca uwagę też duża ilość, bo 6-ciu filmów brytyjskich oraz taka sama ilość filmów polskich. Uprzedzając głosy krytyków mogę powiedzieć, że chociaż wśród ekspertów było aż czterech znawców z Wielkiej Brytanii, jednak ich kompetencja i obiektywizm oddala jakiekolwiek podejrzenia o stronniczość. Podobnie ma się sprawa z filmami polskimi. Może się rodzić oczywiście podejrzenie o naturalną postawę sprzyjania reprezentantom kraju organizatorów plebiscytu, ale rozkład głosów ekspertów usuwa tego rodzaju podejrzenia, po prostu dawne osiągnięcia polskiej animacji są ciągle (a może z perspektywy czasu jeszcze bardziej niż poprzednio) cenione na świecie. Wymowny jest zwłaszcza fakt, że przełomowe w historii animacji Tango Zbigniewa Rybczyńskiego awansowało z dwudziestego miejsca na liście z 1984 r. (było zresztą wtedy jedynym na tej liście polskim filmem) na czwarte miejsce w naszym plebiscycie.
Uwagę zwracają jeszcze inne cechy listy. Mimo, że była taka regulaminowa możliwość i niektórzy głosujący na I etapie plebiscytu z niej skorzystali, na finalnej liście brakło filmów pełnometrażowych. Ta nieobecność, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę takie tytuły jak Żółta łódź podwodna George’a Dunninga (trzecie miejsce na liście z Los Angeles), może się wydać czymś wręcz drastycznym, ale odnosi się wrażenie, że w opinii eksperckiej umacnia się pogląd, znany już w poprzednich dziesięcioleciach, że film krótkometrażowy jest jedynym właściwym medium artystycznej animacji. Towarzyszy temu na całym świecie proces szukania nowych miejsc prezentacji filmów animowanych, już nie w kinach i nie tylko na festiwalach, lecz w centrach kultury, galeriach i muzeach. W miejscach tych bowiem w przeciwieństwie do kin długość artystycznego filmu animowanego ma drugorzędna znaczenie.
Lista, przy pewnych oczywistych brakach, które będą zapewne przedmiotem szerokiej dyskusji, ujawnia też pewne wyraźne sympatie grona biorących w plebiscycie ekspertów. Przy nieobecności niektórych znaczących postaci dawnej, ale i współczesnej animacji, wielu innych twórców reprezentowanych jest aż dwoma filmami. Do elity tej należą obok wymienionego już Jurija Norsteina, Jerzy Kucia (drugim filmem są Refleksy – 30 miejsce), Michaela Pavlátová (Repete – ex aequo 15 miejsce i Słowa, słowa, słowa – 43 miejsce), Igor Kovaljov (Jego żona kura – 22 miejsce i Mleko – 39 miejsce), Caroline Leaf (Ulica – 9 miejsce i Dwie siostry – 29 miejsce), Priit Pärn (Śniadanie na trawie – 11 miejsce i Hotel E – 36 miejsce) i Nick Park (Zwierzozwierzenia – ex aequo 15 miejsce i Wściekłe gacie – 37 miejsce). Można by się nawet pokusić o twierdzenie, że to ci właśnie twórcy – co nie musiało być przez ekspertów uświadomione – stanowią grono, cichych faworytów rankingu.
Można jednak na koniec jeszcze inaczej spojrzeć na wyniki plebiscytu, nie przekraczając granic wyznaczonych regulaminową i pozaregulaminową dyskrecją. O ile byłoby złamaniem reguł gry zarówno ogłoszenie pozostałej listy filmów od miejsca 51 w górę, a tym bardziej opublikowanie indywidualnych list poszczególnych ekspertów (chyba, że z własnej woli i we własnym zakresie się na to zdecydują), o tyle dopuszczalne wydaje się ogłoszenie listy filmów, które zajęły pierwsze miejsca w rankingach indywidualnych. I taką listę jako wzbogacającą w ciekawy sposób obraz plebiscytu zdecydowaliśmy się upublicznić organizując uzupełniający pokaz festiwalowy Namawiam jednak także – w związku z tym, że niektóre z pomieszczonych w tym zestawie filmów nie zdołały znaleźć się nawet w pierwszej pięćdziesiątce (należą do nich m.in.: Don Kichot Vladimira Kristla, Damon kosiarz George’a Dunninga, Sznurki Wendy Tilby, Ludzkie Zoo Yoji Kuri) – aby zestaw ten wziąć poważnie pod rozwagę jako podstawę alternatywnej listy rankingowej największych osiągnięć artystycznej animacji ostatniego półwiecza.

Bogusław Zmudziński

poniedziałek, 8 listopada 2010

"Polish Cinema Now! Focus on Contemporary Polish Cinema"


W październiku 2010 ukazała się książka "Polish Cinema Now!". Publikacja - zbiór jedenastu tekstów w języku angielskim, napisanych przez czołowych specjalistów z Polski i zagranicy - opisuje kino polskie z rozmaitych perspektyw, od filmowej rozrywki, animacji i dokumentu, aż po kino gejowskie i feministyczne. Wydawcami książki są Instytut Adama Mickiewicza i John Libbey Publishing Ltd.

Książka jest przeznaczona dla kinomanów, dla których dawne polskie kino Andrzeja Wajdy, Wojciecha Jerzego Hasa, Andrzeja Munka, Jerzego Skolimowskiego, Romana Polańskiego czy Krzysztofa Kieślowskiego znaczy coś ważnego, a chciałby się dowiedzieć kto w dzisiejszej Polsce jest ich uczniami i następcami.

Od dwudziestu lat polscy twórcy filmowi cieszą się tymi samymi swobodami i możliwościami, co ich koledzy z Francji czy Niemiec. W ciągu tych lat powstało w Polsce około pół tysiąca filmów fabularnych i kilka tysięcy dokumentów - wśród nich wiele na najwyższym poziomie artystycznym. Paradoksalnie jednak, właśnie ta twórczość jest na świecie znacznie mniej znana, niż polskie filmy, które powstawały jeszcze za "żelazną kurtyną", gdy wymiana kulturalna ze światem zachodu ograniczała się do wąziutkiego strumyczka, w pełni kontrolowanego przez komunistyczne władze. Dziś, gdy bariery komunikacyjne nie istnieją, a Polska znajduje się międzynarodowym obiegu produkcji i dystrybucji filmowej, najnowsze kino polskie pozostaje krainą nieznaną i czekającą wciąż na odkrycie, przede wszystkim przez widza europejskiego, ale nie tylko.

Wśród autorów tekstów są się m.in.: Andrzej Kołodyński, Jerzy Płażewski, Janusz Wróblewski, Małgorzata Sadowska, Anita Piotrowska, Andrzej Werner, Mateusz Werner, Michael Brooke. Publikacja jest bogato ilustrowana, towarzyszy jej DVD z najciekawszymi filmami krótkometrażowymi z ostatniego dwudziestolecia.

Książka jest już do nabycia na stronach www.amazon.com i www.amazon.co.uk. Nakład: 2000 egzemplarzy.

Spis treści:

1. Mateusz Werner - "Whatever Happened to Polish Cinema after 1989?"
2. Michael Brooke - "Resolving a Crisis of Identity: How Central-Eastern European Cinema Adjusted to the Changes of 1989".
3. Andrzej Kołodyński - "The Arrival of the New Documentary. Two Decades 1989-2009".
4. Andrzej Werner - "Cinema and History".
5. Mariusz Frukacz - "The Second Youth Of A Sixty Year Old. Polish Animation After 1989".
6. Anita Piotrowska - "Is Poland a Woman? Feminist And Homosexual Themes in Polish Film From 1989-2009".
7. Joanna Rożen-Wojciechowska - "The Phenomenon of Polish Independent Cinema in 1989-2009".
8. Jerzy Płażewski - "Polish Cinema - A Return to Market Economy".
9. Janusz Wróblewski - "Polish Cinema Success Stories".
10. Małgorzata Sadowska - "Strategies of Polish Commercial Cinema after 1989".
11. Krzysztof Świrek - "Tradition and Diversity: An Outline of Polish Film Education".

* "Polish Cinema Now! Focus on Contemporary Polish Cinema"
pod redakcją Mateusza Wernera
Wydawca: Instytut Adama Mickiewicza i John Libbey Publishing Ltd., Londyn - Warszawa 2010
270 ss., oprawa miękka, ilustracje: zdjęcia czarno-białe
ISBN (Instytut Adama Mickiewicza) 978-83-60263-22-1
ISBN (John Libbey Publishing Ltd.) 9780-86196- 691-2
www.iam.pl, www.johnlibbey.com

Trzecia edycja festiwalu Pole Widzenia w Toruniu

18 listopada w toruńskim CSW rozpoczyna się trzecia edycja festiwalu animacji POLE WIDZENIA - tym razem ideą przewodnią imprezy jest interpretacja muzyki Fryderyka Chopina.

Wydarzenie koncentruje się wokół fenomenu kompozycji wybitnego Polaka zestawionych ze sztuką nowych mediów. Wielopłaszczyznowość inspiracji muzyką Chopina zawrze się w jej ścisłej relacji ze sztukami wizualnymi, a innowacyjny charakter festiwalu określi jej związek z aktualnymi trendami w sztuce, takimi jak: DVJ-ing, instalacje interaktywne czy multimedia.

Na festiwal zaproszono wielu znakomitych artystów, poruszających się w obszarze muzyki współczesnej i animacji (Jarosław Kapuściński), sfery DVJ (Antistatic Family, An On Bast), muzyki elektronicznej i akustycznej (Rafał Kołacki, Jacek Doroszenko) czy instalacji interaktywnej (Ksawery Kaliski). Wspólnie stworzą oni spektakl, który poprzez swoją różnorodność udowodni uniwersalizm kompozycji Chopina.

Poprzez festiwal POLE WIDZENIA, toruńskie CSW pragnie 'pokazać' publiczności muzykę Fryderyka Chopina. W przypadku każdego z biorących udział w festiwalu artystów będzie to jednak inny Chopin - oswobodzony z ram swojej epoki i zinterpretowany w kontekście kultury wizualnej XXI wieku.

Współczesna technologia, oferująca artystom zupełnie nowe możliwości, rozszerza zakres odbioru muzyki wybitnego Polaka. Wszystkie projekty artystyczne zostaną wyprodukowane specjalnie z myślą o festiwalu, co nadaje imprezie niezwykły, premierowy charakter. Projekty festiwalowe, prezentowane w przyszłości w różnych miejscach na całym świecie, staną się multimedialnymi wizytówkami muzycznego dorobku polskiego kompozytora.

Realizacje artystyczne prezentowane będą w przestrzeniach CSW - w Kinie Centrum, na plazmie w holu oraz na specjalnie przygotowanych ekranach w przestrzeni wokół basenu performance na parterze CSW.

W ramach festiwalu przeprowadzony również został konkurs na animację interpretującą muzykę Chopina. Założeniem konkursu jest pokazanie filmów, które poprzez ciekawe rozwiązania wizualne, ukażą mniej lub bardziej bezpośrednią inspirację twórczością kultowego polskiego artysty. Ogłoszenie wyników nastąpi pierwszego dnia festiwalu.

Wstęp na cały festiwal jest bezpłatny!




piątek, 5 listopada 2010

ANIFEST 2011 przyjmuje zgłoszenia do konkursu!


W imieniu organizatorów festiwalu ANIFEST w czeskich Teplicach zapraszam do zgłaszania filmów do konkursu oraz do udziału w forum i pitchingu.

Poniżej kilka informacji o kategoriach konkursowych:

Call for Entries

10TH INTERNATIONAL FESTIVAL OF ANIMATED FILMS ANIFEST 2011

We are pleased to inform about the 10th edition of International Festival of Animated Films AniFest 2011 to be held in a Czech republic spa town of Teplice from 26th April to 1st May next year. The festival is ready to open for submissions from 1st October 2010 while inviting films in several categories:



• International Competition of Short animated Films up to 5 Minutes in Length

• International Competition of Short animated Films from 5 to 15 minutes in Length

• International Competition of Short animated Films from 15 to 60 minutes in Length
• International Competition of Feature-length Animated Films
• International Competition of Animated Television Films and Series

• International Competition of Animated Commercials and Jingles

• International Competition of Animated Music Video

• International Competition of Student Animated Films

• International Competition of Animated Films Made by Children

• International Competition of school films of Viségrad region

• International Competition of Short animated Films up to 60 Minutes ecologically themed sponsored by Knauf Insulation

• International Competition of Short animated Films made by children ecologically themed sponsored by Knauf Praha.

• International Competition of Flipbooks



The call for entries is opened for the films that were finished after 1st January 2009. All submissions must be received by 31 December 2010, 23:59 (UTC/GMT).


Więcej informacji na stronie www festiwalu ANIFEST.